Λεβαδεύς, Ιωάννης

(1805 – 1871). Λόγιος, γιατρός και πανεπιστημιακός. Μαθήτευσε στη σχολή του Αθανάσιου Ψαλλίδα στα Ιωάννινα, αλλά με το ξέσπασμα της Επανάστασης του 1821 μετέβη διαδοχικά στην Κωνσταντινούπολη και στην Οδησσό. Το 1832 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου σπούδασε φιλολογία και ιατρική. Παρέμεινε εκεί δέκα χρόνια και κυκλοφόρησε το έργο Στοχασμοί επί των συμφερόντων στο ελληνικό έθνος. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, δίδαξε στη σχολή της Αίγινας φυσικές επιστήμες (1832-34) και διορίστηκε αργότερα καθηγητής της παθολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1837-48). Υπήρξε επίσης συντάκτης της εφημερίδας Θεατής, ενώ συνέταξε ένα γαλλοελληνικό λεξικό μαζί με τον Μιχ. Σχινά. Έγραψε τα βιβλία Το κάτοπτρον της κοινωνίας, Το πνεύμα της θρησκείας, Θαυμάσια της φύσεως, Κοσμολογία κ.ά. Ίδρυσε επίσης τα περιοδικά Ηώ (1837-38), Μνημοσύνη (1841-43) και Ερανιστής (1844-46).